Krajewski Mirosław, Oborzańskie Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej – Pani i Królowej Ziemi Dobrzyńskiej. Na 40. rocznicę koronacji Figury Oborskiej (1976–2016), 410. rocznicę pobytu Ojców Karmelitów w Oborach (1606–2016), 45-lecie utworzenia parafii (1971–2016), Kraków-Obory-Brodnica 2016, ISBN 978-83-65394-06-4. Bazylika w Licheniu jest największą świątynią w Polsce. Podczas bitwy pod Lipskiem w 1813 roku jeden z żołnierzy został poważnie ranny, modlił się on wówczas do ukazanej mu Matki Boskiej. Jak się okazało, modlitwa uratowała mężczyznę i ten po wojnie wrócił do rodzinnego domu i przez blisko 23 lata szukał swojej wybawicielki. 12 czerwca 1973 w klasztorze Służebnic Eucharystii w Akita, rozpoczęły się maryjne objawienia, których doświadczyła siostra Agnieszka Katsuko Sasagawa z zakonu Służebnic Eucharystii. Czy jesteśmy świadkami kar, przed którymi 50 lat temu w Japonii Matka Boża ostrzegała ludzkość? Pan Bóg w swym niewyobrażalnym miłosierdziu zakomunikował nam w Akita poprzez Maryję: macie Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd. Naznaczone cudami dzieje sanktuariów w Polsce nierzadko zawierają relacje o objawieniach Matki Bożej. Autentyczność tych fenomenów została potwierdzona przez Kościół jedynie w przypadku Gietrzwałdu Warmińskiego. W pozostałych miejscach kultu lokalni biskupi zgodzili się na modlitwy lub wzniesienie świątyni, bez orzekania o prawdziwości objawień Gietrzwałd Warmiński W 1877 r. w pobliżu sanktuarium, w którym od XVI w. czczono wizerunek Matki Bożej Królowej Niebios, Pani Aniołów, Maryja, objawiła się dwóm dziewczynkom: Justynie Szafrańskiej (13 lat) i Barbarze Samulowskiej (12 lat). Przedstawiła im się jako Najświętsza Maryja Panna Niepokalanie Poczęta. Ukazywała się przez trzy miesiące (w sumie sto sześćdziesiąt razy), zachęcała do codziennej modlitwy różańcowej i prosiła o wybudowanie kapliczki z Jej figurą. Na polecenie miejscowego proboszcza dziewczynki zadawały Matce Bożej pytania o przyszłość Polski i polskiego Kościoła oraz przekazywały prośby ludzi licznie gromadzących się na miejscu objawień. Najczęstszą odpowiedzią Maryi było wezwanie do powierzania Jej wszystkich spraw poprzez różaniec. Napominała też mieszkańców wioski. Podczas jednego z objawień Maryja pobłogosławiła źródełko, znajdujące się w pobliżu kościoła. Stało się ono miejscem licznych uzdrowień. Ponieważ objawienie miało miejsce w okresie zaborów, na terenie objętym germanizacją, niezwykle istotny był fakt, że Matka Boża rozmawiała z dziewczynkami po polsku — interpretowano to jako wsparcie dla dążeń niepodległościowych. Janów Lubelski Pierwsze objawienie miało miejsce 2 listopada 1645 r. W drodze do kościoła bednarz Wojciech Boski ujrzał postać Matki Bożej, w asyście dwóch aniołów, trzymającej dwie zapalone świece. Maryja poprosiła o zbudowanie na miejscu objawienia świątyni. Miesiąc później wizja powtórzyła się. Mimo że miejscowy proboszcz nieufnie odnosił się do relacji Wojciecha, okoliczni mieszkańcy postawili wkrótce w tym miejscu figurę i tłumnie gromadzili się na modlitwie. Kilka miesięcy później dwóch innych mieszkańców ujrzało w nocy „procesję jakoby anielską w białych szatach i wielkiej jasności”, której towarzyszyło „śpiewanie jakieś wdzięczne”. W tej sytuacji proboszcz przekazał sprawę ordynariuszowi archidiecezji krakowskiej, na terenie której leżała parafia. Po zbadaniu sprawy biskup zezwolił na wybudowanie w miejscu objawień kaplicy. Po roku drewniana kaplica była już gotowa. Umieszczono w niej, podarowany przez rodzinę Zamoyskich, obraz Matki Bożej Łaskawej. Wieść o objawieniach i cudach doświadczanych przed obrazem przyciągała tak wielu pielgrzymów, że niespełna pół wieku później Zamoyscy ufundowali w tym miejscu murowany kościół wraz z klasztorem, który oddano dominikanom. Płonka Kościelna k. Białegostoku W 1673 r. Maryja dwukrotnie ukazała się tu osiemnastoletniej ubogiej służącej, Katarzynie. Objawiająca się Niewiasta w powłóczystych szatach trzymała w jednej ręce krzyż, a w drugiej książkę. Nawoływała do pokuty, poszanowania dni świętych i oddawania Jej czci w obrazie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, który znajdował się w płonkowskiej świątyni. Wkrótce po tych wydarzeniach parafianie zaczęli obserwować niezwykłą jasność przy obrazie, słyszeli bicie dzwonów, odczuwali niezwykłą woń płynącą od ołtarza, w którym wisiał obraz. Do Płonki zaczęli przybywać pielgrzymi z różnych stron Polski, Prus, Litwy, Rusi, notowano też liczne uzdrowienia. W 1679 r. miejscowy biskup potwierdził autentyczność cudów i zezwolił na publiczny kult przy obrazie. Prawdopodobnie w tym samym czasie, w odległości ok. pół kilometra od kościoła, wytrysnęło źródełko, które ma cudowne właściwości lecznicze. Matemblewo Początki matemblewskiego Sanktuarium Matki Bożej Brzemiennej związane są z podaniem o objawieniu, które miało miejsce prawdopodobnie w drugiej połowie XVIII w. Pewnego dnia, podczas szalejącej zamieci śnieżnej, miejscowy stolarz musiał udać się do odległego o dziesięć kilometrów Gdańska. Miał sprowadzić lekarza do oczekującej na poród żony, której stan gwałtownie się pogorszył. Mężczyzna zasłabł w drodze. Nie mógł dalej iść, ale zaczął się usilnie modlić o zdrowie dla żony i dziecka. Nagle ujrzał brzemienną Niewiastę, otoczoną niezwykłym światłem, która oznajmiła mu, że żona już szczęśliwie urodziła. Stolarz ostatkiem sił dotarł do domu i rzeczywiście, zastał zdrową żonę z nowonarodzonym synkiem. Wieść o wydarzeniu szybko obiegła okolicę. Na miejsce widzenia licznie przybywały kobiety, które albo nie mogły urodzić dzieci, albo spodziewały się potomstwa. Zgodnie z lokalnym zwyczajem, przynosiły woreczki z ziemią, z której potem powstał tu kopiec. Na jego szczycie cystersi z opactwa w Oliwie wznieśli kapliczkę z figurą Matki Bożej Brzemiennej. Stała się ona ulubionym miejscem zakochanych, narzeczonych i młodych par. Licheń W latach 1850-1852 Matka Boża ukazywała się w lesie w pobliżu Lichenia pasterzowi Mikołajowi Sikatce. Objawienia miały miejsce przy drzewie, na którym zawieszono obraz Matki Bożej w koronie, tulącej białego orła. Wizerunek umieścił tu żołnierz Tomasz Kłosowski — chciał w ten sposób spełnić polecenie Maryi, która objawiła mu się w 1813 r. Teraz Maryja prosiła Mikołaja Sikatkę o przeniesienie Jej obrazu w godniejsze miejsce. Podczas spotkań z pasterzem apelowała do Polaków o nawrócenie i zmianę sposobu życia. Początkowo nikt nie uwierzył Sikatce. Sytuacja zmieniła się, gdy w tym samym roku w okolicy zapanowała — zapowiedziana przez Matkę Bożą — epidemia cholery. Mieszkańcy zaczęli licznie gromadzić się przy obrazie na modlitwie o zdrowie. Świadectwa o licznych uzdrowieniach sprawiły, że biskup kaliski polecił przenieść cudowny obraz do kościoła św. Doroty w Licheniu, gdzie znajduje się do dziś. W 2004 r. poświęcono w Licheniu nową bazylikę, która jest największą świątynią w Polsce. Wiktorówki Historia sanktuarium w tatrzańskich Wiktorówkach rozpoczęła się w 1860 r., gdy pewnego letniego dnia kilkunastoletnia pasterka Marysia Murzańska ujrzała Matkę Bożą. Dziewczynka pasła owce na Rusinowej Polanie, zwanej też Jaworzyną Rusinową. Poszukując zagubionych owiec, weszła do lasu należącego do Wiktorówek, i tam ujrzała świetlistą postać. Piękna Pani obiecała odnalezienie zwierząt. Prosiła też, żeby przekazać dorosłym wezwanie do nawrócenia i pokuty. Natychmiast po zakończeniu objawienia Marysia odnalazła stado. O swoim widzeniu opowiedziała jednemu z pasterzy. Ten na świerku, przy którym miało miejsce objawienie, przybił obrazek Matki Bożej. Mimo że wkrótce zbudowano tu drewnianą kapliczkę, przez pierwszych kilkadziesiąt lat modlili się tutaj tylko okoliczni pasterze i drwale. Pierwsza pielgrzymka przybyła na Wiktorówki dopiero w 1910 r., prawdopodobnie z prośbą o dobrą pogodę. Już wtedy używano nazwy: Matka Boża Królowa Tatr albo Matka Boża Jaworzyńska. Z czasem kaplicę rozbudowano, a Wiktorówki stały się miejscem kultu. Od 1958 r. dominikanie prowadzą tutaj duszpasterstwo turystyczne. oprac. Marta Wielek opr. aw/aw Copyright © by Miesięcznik List 05/2006 Trudno w to uwierzyć, ale tylko w ostatnich wiekach były setki zgłoszeń o rzekomych objawieniach. Kościół z wielką pokorą i ostrożnością podchodzi do takich spraw. Poznaj listę objawień, co do których Kościół nie miał wątpliwości i je uznał. Badanie zajmuje zwykle kilkadziesiąt lat. Powoływane są komisje, w których nie brakuje sceptyków i naukowców. Wszystko po to, by chronić wiernych. Kościół ocenia głównie, czy rzekome objawienia miały charakter nadprzyrodzony i są zgodne z teologią. Guadalupe - Maryja objawiła się 9 grudnia 1531 r. Juanowi Diego w Meksyku. Objawienia zatwierdzono niemal natychmiast, a nawracać zaczęły się całe plemiona indiańskie. Obraz, który jest odbiciem Maryi na płaszczu Juana Diego, po wielu badaniach został uznany za cudowny. Guadalupe (fot. La Salette - tzw. Płacząca Matka Boża ukazała się 19 września 1846 r. we francuskich Alpach pastuszkom: Melanii i Maksyminowi. W piątą rocznicę objawień biskup Grenoble ogłosił ich nadprzyrodzony charakter i założył Zgromadzenie Księży Saletynów. Lourdes - w roku 1858 Maryja objawiła się ubogiej wieśniaczce, Bernadetcie Soubirous. Matka Boża przekazała jej prawdę o swoim Niepokalanym Poczęciu. Biskup diecezji Tarbes uznał prawdziwość objawień w 1862 r. Do dzisiaj opisano 6784 przypadki cudownych uzdrowień. Fatima - między 13 maja a 13 października 1917 r. Maryja objawiała się trójce dzieci pasących owce. Przekazała im trzy tajemnice, która spisała Łucja dos Santos, wizjonerka zmarła w 2005 r. Franciszek i Hiacynta zmarli jeszcze jako dzieci, o czym powiedziała im sama Maryja. Papież zatwierdził prawdziwość objawień w 1930 r. Prostyń - w 1510 r. na podlaskiej wsi ukazała się św. Anna. Świadkiem objawień była Małgorzata Błażejowa. Święta poleciła, aby na wzgórzu w Prostyni powstał kościół poświęcony Trójcy Przenajświętszej. Objawienia uznano w 1547 r., gdy przybyła tam królowa Bona Sforza. Witraż z kościoła w Prostyni (fot. Wikimedia Commons) Banneux - w tej małej belgijskiej wiosce Maryja ukazała się młodej dziewczynie. Przekazała jej dogmat o Bożym rodzicielstwie Maryi. Objawienia miały miejsce w 1933 r. i zostały oficjalnie uznane 1949 r. Beauraing - Maryja objawia się trójce dzieci w belgijskim miasteczku. Było to 90 km od Banneux, gdzie niejako zapoczątkowała to orędzie. Biskup diecezji uznał prawdziwość objawień w 1949 r. Zeitoun - jedne z nielicznych objawień publicznych. Świetlista postać (Maryja) ukazała się w Egipcie na wierzy koptyjskiego kościoła 30 kwietnia 1968 r. Świadkami objawień było również wielu Arabów. W 1971 r. biskup katolicki uznał je za prawdziwe. Maryja podczas tych objawień nie przekazała żadnego orędzia. Cudowny medalik - objawienia te miały miejsce w 1830 r. Maryja ukazała się s. Katarzynie Labouré i poleciła jej stworzyć tzw. cudowny medalik, który miał chronić ludzi i szerzyć pobożność maryjną. W 1846 r. papież Grzegorz XVI uznał prawdziwość objawień. Zakonnica jest dzisiaj świętą Kościoła. Licheń - Matka Boża ukazała się w 1850 r. pasterzowi Mikołajowi Sikatce. Poleciła mu przenieść cudowny obraz, który wisiał w leśnej kapliczce, na godniejsze miejsce. Do dziś wielu chorych doznaje tam uzdrowienia i czci kamień, na którym są odciśnięte stopy Maryi. Objawienie zostało uznane przez biskupa w 1852 r., a jednym z uzdrowionych tam był młody seminarzysta - późniejszy kardynał - Stefan Wyszyński. Akita - to miasto w Japonii. 12 czerwca 1973 r. s. Agnieszka Katsuko Sasagawa miała objawienie podczas otwierania tabernakulum w domu zakonnym. Oślepił ją blask Najświętszego Sakramentu. Niedługo po tym wydarzeniu na lewej ręce zakonnicy pojawił się krwawiący stygmat, a wkrótce taki sam był na dłoni figury Maryi w kaplicy. Figura ta wielokrotnie też płakała łzami i pociła się pachnącymi olejami. 22 kwietnia 1984 r. biskup Niigaty uznał objawienia za prawdziwe. Płacząca figura Maryi w Akita (fot. Gietrzwałd - 27 czerwca 1877 roku Maryja ukazała się Justynie Szafryńskiej. Poleciła jej się modlić i nawracać. Biskup warmiński zwołał komisję do zbadania tej sprawy. W 1977 r. za pozwoleniem Stolicy Apostolskiej Prymas Polski zatwierdził objawienia. Kibeho - to najmłodsze uznane obecnie objawienia. Maryja ukazywała się trzem dziewczynom z plemienia Tutsi w Rwandzie. Wzywała je do pokuty i wynagrodzenia za grzechy ludzkości. Objawienia trwały w latach 1983-1989. Maryja ukazywała im się jako "Nyina wa Jambo", czyli Matka Słowa. W roku 1988 biskup Kibeho uznał objawienia za prawdziwe. Amsterdam - to bardzo kontrowersyjne objawienia, które początkowo biskupi i Kongregacja Nauki Wiary odrzucili. Miały miejsce w latach 1945-1959, a Maryja przedstawiała się Idzie Peerdeman jako "Pani wszystkich narodów". Jednak w ostatnich latach prawie 60 diecezji dało temu orędziu imprimatur, a kongregacja postanowiła na nowo przyjrzeć się sprawie. 31 maja 2002 r. biskup diecezjalny potwierdził "nadnaturalny charakter objawień". Warszawa-Siekierki - w 1943 r., podczas II wojny światowej Maryja ukazała się 12-letniej dziewczynce w Siekierkach, na Czerniakowie. Objawienia trwały do 1949 roku. Maryja przepowiedziała w nich datę końca wojny oraz poleciła zbudować kościół na miejscu objawień. Dziewczynkę przebadano i nie stwierdzono zaburzeń. W 1988 r. w miejscu objawień powstała tam parafia, a 17 września 1994 r. kard. Józef Glemp poświęcił wybudowany kościół. Trzy lata później utworzył tam też sanktuarium, czym potwierdził prawdziwość objawień. 12-letnia Władzia Fronczak w Siekierkach (fot. Heede - w latach 1937-1940 Maryja ukazywała się czterem dziewczynkom. Przedstawiła im się jako Królowa Wszechświata i Dusz Czyśćcowych. Jej orędzie zwracało szczególną uwagę na modlitwę za dusze cierpiące w czyśćcu i nawrócenie. W 1945 r. dziewczyny miały kolejne objawienie, w którym Chrystus potwierdził słowa Maryi. Komisja powołana przez ówczesnego biskupa stwierdziła, że objawienia są prawdziwe i zezwoliła na kult lokalny. Tre Fontane - do tych rzymskich objawień doszło w roku 1947, w pobliżu kościoła Trzech Źródeł. Komunista Bruno Cornacchiola chciał zabić papieża. W tym celu nosił przy sobie sztylet z napisem "śmierć papieżowi". Jako protestant był też przeciwnikiem Maryi. 13 kwietnia podczas zabawy z dziećmi wszedł za nimi do groty, w której dzieci zgubiły piłkę. Ujrzał tam swoje dzieci klęczące przed Maryją. Matka Boża prosiła go o osobiste nawrócenie. Pięć miesięcy po tym wydarzeniu i wielu cudach Cornacchiola postawił w grocie figurę papieża Piusa XII, a w uroczystościach wzięło udział 500 tys. wiernych. Biskupi uznali objawienia 9 lipca 1956 r. Kaplica w cudownej grocie Tre Fontane (fot. Wikimedia Commons) Pontmain - 17 lutego 1871 r. troje dzieci modliło się o pokój, wobec zbliżających się do granicy miasta wojsk pruskich. Ukazała im się Maryja, która obiecała spełnienie prośby. 18 lutego podpisano rozejm, który uniemożliwił pruskiemu wojsku rozgrabienie miasta. Wobec tego cudu 2 lutego 1872 r. biskup Laval potwierdził objawienia. Dzieci poświęciły swoje życie służbie Bogu. Knock - to jedno z najważniejszych miejsc dla zachodniej Europy. 21 sierpnia 1879 r. modlącym się w kościele wiernym ukazała się Matka Boża, św. Józef, św. Jan Ewangelista i dwoje aniołów z Barankiem. Wszyscy świadkowie widzieli to samo. Maryja nie zostawiła żadnego orędzia. Ostatecznie objawienie to uznano w 1936 r. Soufanieh - to dzielnica Damaszku w Syrii. Mieszka tam mistyczka i stygmatyczka Myrna Nazzour. Choć sama należy do jednego z Kościołów katolickich, jej mąż jest wyznawcą prawosławia. W roku 1982 objawiła jej się Matka Boża. Otrzymuje ona również stygmaty i orędzia, a z jej ciała wycieka olej, którego pochodzenie jest niejasne. W roku 1987 jej objawienia zostały uznane przez wszystkie miejscowe Kościoły chrześcijańskie. Myrna Nazzour, stygmatyczka z Syrii (fot. Paray-le-Monial - 27 grudnia 1673 r. zakonnicy Małgorzacie Marii Alacoque ukazał się Jezus podczas adoracji. Pozostawił jej orędzie o swoim sercu "gorejącym miłością". W trzech objawieniach poprosił ją o nabożeństwo pierwszych piątków miesiąca, a także ustanowienie święta Najświętszego Serca Pana Jezusa, o co szczególnie zabiegali biskupi z Polski. Papież Klemens XIII ustanowił nowe święto dekretem z 6 lutego 1765 r., czym potwierdził prawdziwość objawień. Szymon Żyśko - redaktor grafik, prowadzi autorskiego bloga "Pudełko NIC" Obecny obraz Cudowny obraz Licheń – jest małą miejscowością położoną w zachodniej części Polski – w Wielkopolsce. Pierwsze objawienie miało miejsce w 1813 r., w Lipsku. Był to czas kiedy Polski nie było na mapie świata, nasz kraj został podzielony pomiędzy 3 zaborców: Rosję, Niemcy i Austro -Węgry. To był straszny czas dla wszystkich Polaków, gdyż nie można było używać języka polskiego w szkołach. Taka sytuacja trwała do 1918 r., tj. ponad 120 lat. Polacy modlili się o odzyskanie niepodległości. W takich okolicznościach, Matka Boska objawiła się dwóm Polakom i prosiła ich o modlitwę i nawrócenie ich rodaków. Orzeł Biały jest godłem Polski, więc to był wspaniały znak dla wszystkich Polaków. Matka Boska objawiła się dwóm osobom: panu Tomaszowi Kłossowskiemu i panu Mikołajowi Sikatka. Pierwsze objawienie miało miejsce w Lipsku, w Niemczech, a drugie w Grąblinie, w Polsce. Pan Tomasz Kłossowski był szlachcicem, walczył o wolność i brał udział w wojnach i powstaniach i z tego powodu zaborca odebrał mu odziedziczony majątek i stał się biedny. Pan Kłossowski przeprowadził się do Izabelina położonego niedaleko Lichenia i podjął pracę jako kowal. On wziął udział w jeszcze jednej wojnie w 1813 r., podczas której został ciężko ranny i bliski śmierci. To wydarzyło się pod Lipskiem, w Niemczech. Pan Kłossowski nie chciał umierać w obcym kraju, więc modlił się i prosił Boga, aby pozwolił mu powrócić do Polski i umrzeć w ojczyźnie. W pewnym momencie objawiła mu się Matka Boska i poinformowała go, że on zostanie uzdrowiony i powróci do Polski. Ona miała także prośbę. Matka Boska prosiła pana Kłossowskiego, aby odnalazł Jej wizerunek taki jaki on widział i aby czcił ten wizerunek. Kiedy pan Kłossowski powrócił do Polski, on rozpoczął poszukiwania obrazu i w końcu znalazł go, kiedy wracał z pielgrzymki do Częstochowy. Obraz znajdował się we wsi Lgota. On zabrał go i powiesil na drzewie w grąblińskim lesie. Wkrótce potem zmarł.. Objawienie Matki Boskiej panu Tomaszowi Kłossowskiemu, w Lipsku, w 1813 r. Dwa lata później Matka Boska objawiła się panu Mikołajowi Sikatka. To miało miejsce w 1850 r. Matka Boska wezwała Polaków do nawrócenia, pokuty i modlitwy. Ona poinformowała o karze, która miała nadejść: o wojnach i epidemii cholery. Matka Boska dała również nadzieję: "Gdy nadejdą ciężkie dni ci, którzy przyjdą do tego obrazu, będą się modlić i pokutować, nie zginą. Będę uzdrawiać chore dusze i ciała. Ile razy ten Naród będzie się do mnie uciekał, nigdy go nie opuszczę, ale obronię i do swego Serca przygarnę jak tego Orła Białego. Obraz ten niech będzie przeniesiony w godniejsze miejsce i niech odbiera publiczną cześć. Przychodzić będą do niego pielgrzymi z całej Polski i znajdą pocieszenie w swych strapieniach. Ja będę królowała memu narodowi na wieki. Na tym miejscu wybudowany zostanie wspaniały kościół ku mej czci. Jeśli nie zbudują go ludzie, przyślę aniołów i oni go wybudują". Objawienia Matki Boskiej panu Mikołajowi Sikatka w 1850 r., w lesie grąblińskim, w Polsce Słowa Matki Boskiej wkrótce się spełniły. W 1852 r. wybuchła epidemia cholery i dzięki modlitwom przed tym obrazem ludzie otrzymywali łaski. We wrześniu 1852 r., obraz został umieszczony w kościele parafialnym w Licheniu. Duże Sanktuarium rozpoczęto budować w 1994 r. To Sanktuarium jest także wotum Kościoła Katolickiego w Polsce. W dniu 2-ego lipca 2006 r., cudowny obraz Matki Boskiej z Lichenia został umieszczony w nowym Sanktuarium. Bazylika w Licheniu, wotum Narodu Polskiego Nawa główna w Bazylice w Licheniu Kaplica na miejscu objawień w grąblińskim lesie Stara część Sanktuarium w Licheniu Chcielibyśmy podziękować Sanktuarium w Licheniu, Centrum Informacji i Promocji tego Sanktuarium za pozwolenie skorzystania z informacji zawartych na oficjalnej stronie Sanktuarium. Copyright © Marypages Design. All Rights Reserved. Wszystkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej strony i pozostałych stron z tej domeny, nie może być publikowana, trasmitowana, kopiowana lub w inny sposób reprodukowana i dystrybuowana bez wcześniejszej pisemnej zgody Leo de Bondt-a.

objawienie matki boskiej w licheniu